Anglia dąży do zatrzymania największych talentów w swoich strukturach, mierząc się z problemem podwójnej przynależności narodowej, która dotyczy nawet 75% młodych piłkarzy. Ta strategia ma na celu zbudowanie silnej więzi między młodymi graczami a reprezentacją Albionu od najwcześniejszych etapów ich rozwoju.
Football Association (FA) podjęła konkretne kroki, aby zapobiec utracie najzdolniejszych juniorów na rzecz innych reprezentacji. Jednym z ciekawszych działań jest zaproszenie kadry Anglii do lat 15 do pełnienia roli chłopców do podawania piłek podczas meczu pierwszej reprezentacji z Andorą. Ta inicjatywa, będąca elementem długoterminowego planu, ma na celu pogłębienie związku młodych zawodników z systemem angielskiej piłki nożnej i zmotywowanie ich do dalszej gry w trykocie Trzech Lwów. Chłopcy z U15 będą rozmieszczeni w strategicznych miejscach, blisko seniorów, aby mogli obserwować ich grę i czerpać inspirację.
Wyzwaniem dla FA jest fakt, że wielu kluczowych reprezentantów Anglii posiada podwójne obywatelstwo, które mogłoby pozwolić im na grę dla innych krajów. Przykładami takich piłkarzy są Harry Kane i Jude Bellingham, którzy mogliby reprezentować Irlandię – podobnie jak przez pewien czas Declan Rice, zanim zdecydował się na Anglię. Bukayo Saka ma nigeryjskie korzenie, Cole Palmer może grać dla Saint Kitts and Nevis, a Marc Guehi dla Wybrzeża Kości Słoniowej. Nawet Elliot Anderson z eligibility szkockiej pokazuje, jak złożona jest kwestia podwójnej narodowości w kadrze.
Już w 2019 roku Dan Ashworth, ówczesny dyrektor ds. rozwoju elit w FA, ujawnił, że 55 z 75 monitorowanych przez federację piłkarzy do lat 15 było uprawnionych do gry dla więcej niż jednego kraju. Ta liczba z czasem wzrosła, co podkreśla narastającą konkurencję o młode talenty na rynku międzynarodowym. Kraje na całym świecie coraz intensywniej skanują zawodników z podwójną przynależnością, co czyni wysiłki FA w celu stworzenia atrakcyjnego środowiska dla nich kluczowymi.
Podejście FA, obejmujące angażowanie młodych graczy w działania seniorskiej reprezentacji, ma na celu wzmocnienie poczucia przynależności i dumy z reprezentowania Anglii. W ten sposób federacja liczy na umocnienie zaangażowania tych talentów w narodową drużynę, stawiając czoła rosnącej konkurencji. Trendy te odzwierciedlają wielokulturowy charakter współczesnego futbolu i globalizacji, tworząc dla Anglii zarówno wyzwanie, jak i szansę na przyciągnięcie najlepszych. Kolejne miesiące pokażą, jak skuteczne okażą się te działania w zatrzymaniu przyszłych gwiazd angielskiej piłki.
